Merhabalar değerli takipçilerim....Zorunlu olarak biraz ara vermek durumunda kaldım. Abim'in nişanı için İzmir'e gitmem, dönüşümde beni bekleyen sınavlar derken bir müddet geçti. Nişan kurabiyelerinin resmini İzmir'den paylaşmıştım. Döndüğümde bilgisayarın başında çok vakit geçiremedim. Bu gün biraz zamanım olduğundan sizlere kurabiyeleri nasıl yaptığımı anlatmak istiyorum. Bu arada şu zamana kadar sitede en çok bakılan tarif bu olmuş, teşekkür ediyorum :)
Aslında nişan kurabiyelerinden bir önceki yazımda sizlere Eminönündeki pasta malzemleri satılan yerler hakkında bilgi vermiştim, ama süpriz bozulmasın diye oralara neden gittiğimi, neler aldığımı yazamadım. Çünkü gidiş amacım nişan kurabiyesi için malzeme almaktı...
Abim'in nişan haberini alır almaz uzun zamandır internette hayran hayran baktığım o süslü kurabiyelerden yapmaya karar verdim. Tabi karar verdim vermesine de bu zamana kadar ne şeker hamuru görmüş, nede şeker hamuruyla yapılmış bir şey yemiştim :) Bir hafta boyunca internette araştırma yaptım, yapılmış örnekleri inceledim. İlk olarak bana lazım olacağını tahmin ettiğim malzemeleri not aldım. Malzemeleri almaya gittiğim de neler alacağımı biliyordum. Alışveriş yaptığım dükkandaki görevliyle de konuşup fotoğrafta görülen malzemeleri aldım.
Malzemeleri Cumartesi günü aldım,Perşembe günü İzmir'e gideceğim için kurabiyeleri Çarşamba'dan yapmam lazım dı. Tabi ben Cumartesi'den Çarşambaya kadar bu 5 gün içerisinde şeker hamurunun yapısı bozulur diye paketini açmadım. Buu süre içinde acaba hamur nasıl? tadı güzel mi? yenilebilcek gibi mi ? vs. vs. vs. diye düşündüm durdum. Kurabiyeleri yapmadan bir gün önce sitesini takip ettiğim Didem Cafe'ye mail atıp nişan kurabiyesi yapmak istediğimi anlatıp bir kurabiye tarifi aldım. Çarşamba sabahı erkenden mutfağa girip önce şeker hamurlarının paketini açtım. Aldığım çiçek kalıbı, kalp desenli oklava, gül kalıbı, harf baskılarını deneyip merakımı giderdikten sonra biri kakaolu 2 si sade 3 ölçü kurabiye yoğurup, dinlenmesi için seralayıp dolaba attım. Bu sırada sağolsun komşum Vildan da yardıma geldi. Önce dolapta dinlenen kurabiyeleri oklavayla açıp, kalp kalıplarla kestikten sonra pişirdik. Bu süre haliyle uzun sürdü. Daha sonra kurabiyeler pişip soğuyunca süsleme faslına geçtik. Birimiz şeker hamurunu oklavayla açıp diğerimizde çiçekleri yapıştırma işini yaptık. Böyle böyle derken epeyce vakit geçti. Ben en son kurabiyeyi poşetine koyup kurdelayla bağlarken saat gece 1' e geliyordu. Bütün kurabiyeler paketlendikten sonra aldığım kalpli kutunun içine hepsini tek tek yerleştirdim. Büyükçe bir karton çantanın içine koyup giderken telaşla unutmayalım diye kapının yanına koydum. Uçağa binerken el bagajı olarak yanımıza aldıktan sonra sağ selamet kurabiyeleri İzmir'e ulaştırdık. Tabi görenler çok şaşırdı, herkes bunu sen mi yaptın ? Nasıl kıyıpta yiyeceğiz bunları diye sordu.
Velhasıl biraz zahmetli de olsa çiftimizin ve görenlerin mutluluğu bütün yorgunluğa değdi...
Bu arada çok da mütevazi olamayacağım; ilk deneyime ve hiç kursa gitmeme rağmen sonuç güzeldi :)
Son olarak bana yardımcı olan komşum için yaptığımız kurabiyeler..
Bu da bizim kurabiyemiz :)